aan alles komt een eind
Door: Frans en Els
Blijf op de hoogte en volg Els
28 November 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
Aan alles komt een eind…
Na de overtocht met de Interliner bevonden we ons op het Noorder Eiland. Daar gingen we op zoek naar ons hotel in Wellington. Autorijden doe je daar echt niet voor je lol en we waren dan ook blij dat ons nieuwe blauwe karretje veilig in de parkeergarage stond. Onze eerste indruk van het Noordereiland was: drukte, verkeer, winkels en industrieterreinen; kortom het tegenovergestelde van het prachtige Zuider Eiland. Er was echter geen terug, dus gingen we “er iets van maken” en dat bleek al gauw heel goed te lukken.
In het vorige verslag kondigde ik aan dat we ons verheugden op het Kiwi-eiland. Daar zouden we een nachtelijke wandeling gaan maken om de bijzondere Kiwi-vogel op te sporen. Helaas…..! Door de aanhoudende storm kon de boot ons niet op het eiland afzetten. De foto’s en filmbeelden die we aan het strand maakten laten zien dat het een goede beslissing was de overtocht naar het eiland te af te blazen. Maar….., jammer bleef het!
In plaats daarvan kwamen we terecht bij een fantastisch stel mensen, dat ons binnen een half uur overtuigde van het feit, dat we op vogelgebied helemaal aan onze trekken gingen komen…… en dat we de Kiwivogel toch gingen zien! Met een lekkere bak koffie werden we voor de beeldbuis gezet en bekeken we het eiland vanuit onze luie stoel. De volgende dag werd er voor ons een vogel-feed-tour geregeld in een nabije vogeltuin. De kaka’s (soort papegaaien) zaten op ons hoofd en de kea’s aten uit onze hand. De bijzondere Kiwivogels die we zagen zaten echter opgesloten in een donker vertrek en ik moet eerlijkheidshalve zeggen, dat daar een bepaalde triestheid van uit ging. Afijn, gauw naar iets vrolijkers!
De gastvrijheid is overal zo groot! Bij bovengenoemd gastgezin konden we dan ook weer onverwacht en kosteloos aanschuiven bij het avondeten, dat volgens hun “niets bijzonders” zou zijn, maar waar wij inclusief de toet een hele klus aan hadden om het weg te werken.
Zo hebben we aan heel wat Nieuw Zeelandse tafels gezeten en heel veel aangehoord over het NZ leven. Dat is het leuke van B&B: Je komt “al kauwend” zoveel te weten over het land en de mensen. De mensen bij wie we verblijven zijn trots op hun land en voegen zoveel toe aan het toch al zo mooie programma. Je mag mee met hun boot of 4wheel-truc, je mag helpen bij het voeren van de dieren en ze laten je hun bedrijf zien, ze hebben een hottube, barbecue of open haardvuur. Hun principe: als je bij ons verblijft is het ook JULLIE huis! En last, but not least…, ze wijzen je op de meest fantastische tracks to walk…
Bij het boeken van de reis had Frans z’n voorkeur voor een extra lang bed uitgesproken. Nou, dat hebben we geweten. Met zo’n verzoek gaat de Nieuw Zeelander actief aan de slag en waar we ook kwamen…..: Er stond een King Size bed opgesteld. Naast LANG LANGER, LANGST, werden de bedden ook steeds maar HOOG, HOGER, HOOGST! Soms was het voor mij…klimmen geblazen!
Hoe hoger we komen op het Noordereiland, des te vulkanischer het landschap wordt. Aanvankelijk waren we al helemaal enthousiast bij het zien van een opkringelend stoomwolkje uit de grond en een berg waaruit een beetje witte “rook” opsteeg, was toch zeker zo bijzonder, dat er tig foto’s van gemaakt moesten worden. Maar, dat was nog maar het begin…! We kwamen daarna in een gebied, waar om de paar meter het hete water uit de grond opborrelde. Alles om ons heen dampte en stonk naar zwavel. We kregen een Maori-show voorgeschoteld, met veel muziek, rollende ogen en “wapperende” tongen. ’s Avonds namen de mensen bij wie we in huis logeerden ons mee voor een boottocht over het meer. Ze brachten ons naar een warmwaterpool van 36 graden. Het woord goddelijk is hier bijna op z’n plaats. Daarna zetten we koers naar de Hot Water Beach en ………Tafeltje Dekje…, een compleet verzorgde Picknick. En zo vallen we van het ene in het andere moois.
Mai mailde ons nog dat er ten noorden van het Noordereiland een aardschok was gemeten (zonder slachtoffers), maar daar hebben wij niets van mee gekregen. Hier schijnt om het kwartier de grond wel even te trillen, maar niemand kijkt daarvan op. Ze kijken pas op als ze horen dat een groot aantal Nederlanders onder het zeeniveau woont….! Grappig he?!
En nu gaan we ons laatste huis verlaten…., nou ja HUIS, zeg maar PARADISE! Bij een temperatuurtje van 27 graden (!) brachten we hier onze laatste 3 dagen door, waarvan de laatste in het gezelschap van een echte Maori-man en z’n vrouw. We werden met een ware ceremonie begroet (even lekker neuzen zoals we kennen van de eskimo’s) en leerden brood bakken op Maori-wijze. Het werd gegeten met dik roomboter en stroop…!!!!! en de Maorivrouw bleef maar zeggen dat iedere hap naar de HIPS ging en dan wees ze naar haar rolletjes…. Desondanks zit het recept in de koffer…!
Morgen logeren we in Auckland en zaterdag 14.30 uur boarden we. Dan zit onze vijf-weekse vakantie erop met 4500 afgelegde kilometers! Na jullie vijf weken lang te hebben lastig gevallen met onze enthousiaste breefing, gaan we jullie straks thuis onze 2300 foto’s en filmfragmenten voorschotelen……! Haha, that ’s a joke!
Lieve allemaal, back to normal life! Op naar Sinterklaas en een Kerstman die in een arreslee rijdt en niet zoals hier op een jet-ski zit…! En…. er weer even aan denken om straks weer aan de andere kant te rijden….!
Bedankt voor jullie belangstelling!
Tot gauw op de thuisbasis…!
Last HUG van the Avenues, die zich weer bijna Laantjes voelen…
Na de overtocht met de Interliner bevonden we ons op het Noorder Eiland. Daar gingen we op zoek naar ons hotel in Wellington. Autorijden doe je daar echt niet voor je lol en we waren dan ook blij dat ons nieuwe blauwe karretje veilig in de parkeergarage stond. Onze eerste indruk van het Noordereiland was: drukte, verkeer, winkels en industrieterreinen; kortom het tegenovergestelde van het prachtige Zuider Eiland. Er was echter geen terug, dus gingen we “er iets van maken” en dat bleek al gauw heel goed te lukken.
In het vorige verslag kondigde ik aan dat we ons verheugden op het Kiwi-eiland. Daar zouden we een nachtelijke wandeling gaan maken om de bijzondere Kiwi-vogel op te sporen. Helaas…..! Door de aanhoudende storm kon de boot ons niet op het eiland afzetten. De foto’s en filmbeelden die we aan het strand maakten laten zien dat het een goede beslissing was de overtocht naar het eiland te af te blazen. Maar….., jammer bleef het!
In plaats daarvan kwamen we terecht bij een fantastisch stel mensen, dat ons binnen een half uur overtuigde van het feit, dat we op vogelgebied helemaal aan onze trekken gingen komen…… en dat we de Kiwivogel toch gingen zien! Met een lekkere bak koffie werden we voor de beeldbuis gezet en bekeken we het eiland vanuit onze luie stoel. De volgende dag werd er voor ons een vogel-feed-tour geregeld in een nabije vogeltuin. De kaka’s (soort papegaaien) zaten op ons hoofd en de kea’s aten uit onze hand. De bijzondere Kiwivogels die we zagen zaten echter opgesloten in een donker vertrek en ik moet eerlijkheidshalve zeggen, dat daar een bepaalde triestheid van uit ging. Afijn, gauw naar iets vrolijkers!
De gastvrijheid is overal zo groot! Bij bovengenoemd gastgezin konden we dan ook weer onverwacht en kosteloos aanschuiven bij het avondeten, dat volgens hun “niets bijzonders” zou zijn, maar waar wij inclusief de toet een hele klus aan hadden om het weg te werken.
Zo hebben we aan heel wat Nieuw Zeelandse tafels gezeten en heel veel aangehoord over het NZ leven. Dat is het leuke van B&B: Je komt “al kauwend” zoveel te weten over het land en de mensen. De mensen bij wie we verblijven zijn trots op hun land en voegen zoveel toe aan het toch al zo mooie programma. Je mag mee met hun boot of 4wheel-truc, je mag helpen bij het voeren van de dieren en ze laten je hun bedrijf zien, ze hebben een hottube, barbecue of open haardvuur. Hun principe: als je bij ons verblijft is het ook JULLIE huis! En last, but not least…, ze wijzen je op de meest fantastische tracks to walk…
Bij het boeken van de reis had Frans z’n voorkeur voor een extra lang bed uitgesproken. Nou, dat hebben we geweten. Met zo’n verzoek gaat de Nieuw Zeelander actief aan de slag en waar we ook kwamen…..: Er stond een King Size bed opgesteld. Naast LANG LANGER, LANGST, werden de bedden ook steeds maar HOOG, HOGER, HOOGST! Soms was het voor mij…klimmen geblazen!
Hoe hoger we komen op het Noordereiland, des te vulkanischer het landschap wordt. Aanvankelijk waren we al helemaal enthousiast bij het zien van een opkringelend stoomwolkje uit de grond en een berg waaruit een beetje witte “rook” opsteeg, was toch zeker zo bijzonder, dat er tig foto’s van gemaakt moesten worden. Maar, dat was nog maar het begin…! We kwamen daarna in een gebied, waar om de paar meter het hete water uit de grond opborrelde. Alles om ons heen dampte en stonk naar zwavel. We kregen een Maori-show voorgeschoteld, met veel muziek, rollende ogen en “wapperende” tongen. ’s Avonds namen de mensen bij wie we in huis logeerden ons mee voor een boottocht over het meer. Ze brachten ons naar een warmwaterpool van 36 graden. Het woord goddelijk is hier bijna op z’n plaats. Daarna zetten we koers naar de Hot Water Beach en ………Tafeltje Dekje…, een compleet verzorgde Picknick. En zo vallen we van het ene in het andere moois.
Mai mailde ons nog dat er ten noorden van het Noordereiland een aardschok was gemeten (zonder slachtoffers), maar daar hebben wij niets van mee gekregen. Hier schijnt om het kwartier de grond wel even te trillen, maar niemand kijkt daarvan op. Ze kijken pas op als ze horen dat een groot aantal Nederlanders onder het zeeniveau woont….! Grappig he?!
En nu gaan we ons laatste huis verlaten…., nou ja HUIS, zeg maar PARADISE! Bij een temperatuurtje van 27 graden (!) brachten we hier onze laatste 3 dagen door, waarvan de laatste in het gezelschap van een echte Maori-man en z’n vrouw. We werden met een ware ceremonie begroet (even lekker neuzen zoals we kennen van de eskimo’s) en leerden brood bakken op Maori-wijze. Het werd gegeten met dik roomboter en stroop…!!!!! en de Maorivrouw bleef maar zeggen dat iedere hap naar de HIPS ging en dan wees ze naar haar rolletjes…. Desondanks zit het recept in de koffer…!
Morgen logeren we in Auckland en zaterdag 14.30 uur boarden we. Dan zit onze vijf-weekse vakantie erop met 4500 afgelegde kilometers! Na jullie vijf weken lang te hebben lastig gevallen met onze enthousiaste breefing, gaan we jullie straks thuis onze 2300 foto’s en filmfragmenten voorschotelen……! Haha, that ’s a joke!
Lieve allemaal, back to normal life! Op naar Sinterklaas en een Kerstman die in een arreslee rijdt en niet zoals hier op een jet-ski zit…! En…. er weer even aan denken om straks weer aan de andere kant te rijden….!
Bedankt voor jullie belangstelling!
Tot gauw op de thuisbasis…!
Last HUG van the Avenues, die zich weer bijna Laantjes voelen…
-
28 November 2014 - 10:10
Mai:
Mooi verhaal weer en toffe foto's !! Zo te zien zijn jullie ook naar dat thermal park in Rotorua geweest of niet? Alvast hele goeie terugreis en tot snel!! xx -
28 November 2014 - 10:59
Veldmuisje:
Ha lieverds,
Genoten van jullie reisverslagen. Het moet een onvergetelijke reis zijn geweest!
Goede terugvlucht!!
Veel liefs van mij voor jullie -
28 November 2014 - 11:28
Ans:
Heb enorm genoten van jullie reisverslagen. Tuurlijk jaloers, maar dat is logisch als je leest wat jullie allemaal meemaken en zien. Een heel goede terugreis.
Groetjes en een tùt uit Friesland. -
28 November 2014 - 14:24
Karen:
Veilig terugkomen met een schat aan prachtige en bijzondere ervaringen!
Dank dat ik mee mocht genieten van je geweldige verhalen... -
28 November 2014 - 17:56
Bea:
Wat hebben we van jullie verhalen genoten, je kunt wel schrijfster worden. We zien elkaar donderdag, en dan heb je heel veel te vertellen.
Een goede terugreis!
Lieve groetjes Bea -
29 November 2014 - 18:11
Sabine:
Wat een prachtige belevenissen! Goede reis terug en welkom in het winterse Nederland! 2 Graden afgelopen nacht.
We praten 4 december gezellig bij, foto's kijken....
Liefs, Sabine -
30 November 2014 - 12:08
Karen:
wat leuk weer om te lezen! veel plezier nog! en een goede reis terug
karen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
